Na een vraag aan
een hulpverleenster over de
stelling kan een moeder zomaar hun kind bij de vader weghouden? antwoorde zij
niet alles is zwart wit er is altijd een grijsgebied.
Op zo’n moment ik
kan er niets aan doen hebben mijn hersens de gave om woorden om te zetten in
beelden.
Het zwart
veranderde in een man (echt niet bewust)het wit in zijn ex partner en
het grijsgebied in hun kind.
Naast mijn soms
vervelende gave om te visualiseren ben ik ook vaak belast met voor vele een
kinderlogica, en misschien is dat ook wel zo en denk ik vaak te simpel.
Of heel misschien
is het ook wel zo dat wij allemaal dat stukje kind in ons aan moeten spreken
dat zou veel zaken “kinderlijk” eenvoudig maken.
Terug naar mijn
visualisatie man zwart, kind grijs, moeder wit.
Kijkend naar die
beelden bedacht ik uit zwart en wit komt grijs, dus zonder zwart geen grijs
zonder wit geen grijs dus bewezen is de kleur grijs gemaakt door zwart en wit
samen.
Om het nog erger
te maken voor mezelf bedacht ik als bovenstaande stelling klopt wie is dan in
hemelsnaam de gum/wisser die zwart of wit vervaagd tot verdwenen? maar wat
blijft is altijd grijs.
Om helemaal verwarring te zaaien als
de vrouw wit is als moeder van een zwarte zoon en oma is van een grijs klein kind.. welke
kleur heeft zij dan ? omdat de gum/wisser ook haar te pakken kreeg… denk ik kleurloos.
|
|
maandag 17 augustus 2015
Wat blijft is grijs
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Super dat je hier aandacht aan schenkt, maar jammer dat je alleen vaders noemt die weggehouden worden bij hun kinderen. Ik ben een moeder die al 4 jaar lang haar kinderen amper mag zien. Gelukkig zijn ze niet zo jong meer, [ondertussen 16 en 18] dus lastiger te hersenspoelen. Ik blijf mijn kinderen vertellen dat ze van beide ouders mogen houden, en niet hoeven kiezen. Maat tis de hel, te weten hoe ze er onder moeten lijden als ze weer strijd moeten leveren met hun vader om mij te mogen zien.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor jou reactie.
BeantwoordenVerwijderenHet is in het geheel niet mijn bedoeling om alleen naar de vaders te verwijzen want ik begrijp en weet dat er helaas ook heel veel moeders zijn die hun kinderen moeten missen.
Het is hoe dan ook heel erg dat ex partners elkaar in vele gevallen ook niet meer de rol van ouder zijn gunnen en hier in voorbij gaan dat hun kind/kinderen er toch twee hebben.
Wat jij doet jullie kinderen duidelijk maken dat ze van jullie beide mogen houden is waar het ouderschap om draait jou ex is immers niet de ex van jullie kinderen.
Ik hoop voor jullie kinderen dat hij jou ook los gaat zien van een ex en als moeder van jullie kinderen gaat zien.